از آژانس شیشه ای می شناسمت
از خشم حاج کاظم و بغض پنهان عباس..
از روبان قرمز
از چشمهای بسته علی از کرخه تا راین
از عشق دلچسب به رنگ ارغوان
از زخم های حیدر بادیگارد و...
تک تک صحنه های همه فیلمهایت را بارها و بارها نوشیده ام آنچنان که از بر شده ام..قشنگ حرف میزنی..قشنگ تر فکر میکنی..فکرهایت و حرفهایت درد دل مردم این زمانه است ..نه فقط این زمانه که همه نسل ها..
از آن دسته هنرمندانی که تکلیفش با خودش روشن است..حرفش به اقتضای زمانه عوض نمی شود با حب و بغضش فیلم نمیسازد و دیالوگهایش فرمایشی نیست..
برای خوشایند و بدآیند کسی حرفش را نمیخورد و برای جلب توجه کار نمیکند..
تو خود خودت هستی..همانقدر شفاف که فیلمهایت نشانت میدهند و همانقدر اثر گذار که توی همه این سالها سینمای جنگ و پس از جنگ چنین فرماندهی به خود ندیده...
برای همین است که وصله های ناجور مخالف خوانان همیشگی ات به تن هنرنمایی ات نمیچسبد...
اگر گفتن دردهای کشورت برچسب لازمت میکند بگذار بچسبانند تو به قول خودت کارگردان کشورت هستی..
و چه کیفی دارد که اینطور شجاعانه بدون ترس از کم شدن مواجب از رسانه ملی انتقاد میکنی و اینقدر صریح از عقیده ات میگویی...
امشب باز هم مثل همیشه دوستت دارم و هنوز هم کارگردان محبوب منی
سیمرغ بهترین کارگردانی جشنواره سی وششم فیلم فجر مبارکت باشد آقای حاتمی کیای نازنین...
@noghtekht
سلام. من هم فیلمهای حاتمی کیا رو دیده ام. حداقلش مدام، منفی نمی بافه و سیاه نمایی نمیکنه.
اگر به ما هم سری بزنید، خوشحال می شویم.